تبادل
لینک هوشمند
1- اى اسیران هوا و هوس، آرزوها را كوتاه كنید، زیرا مردم دلبسته به دنیا را، جز صداى دندان هاى حوادث، از این دنیا نمى ترساند، اى مردم، خودتان عهده دار ادب كردن خود شوید، و نفس را از جرأت بر عادات هلاك كننده بازگردانید.
2 - آن كه عیوب مردم را بنگرد و آن را ناپسند داند سپس براى خود روا داند احمق واقعى است.
3- زمانى كه مقدمات نعمت ها به شما رسید، نهایت آن را با كم شكری از خود مرانید.
4- فرصت به مانند ابر گذرا مى گذرد، پس فرصت هاى نیك را غنیمت دانید.
5- زبان عاقل در پسِ قلب او، و دل نادان پشت زبان اوست.
6- اندازه مرد به اندازه همت او، و صداقتش به مقدار جوانمردى او، و دلیریش به اندازه عار داشتنش از كار زشت، و پاكدامنیش به میزان غیرت اوست.
7- ثروتى چون عقل، و فقرى چون جهل، و میراثى چون ادب، و پشتیبانى همچون مشورت نیست.
8- قناعت گنجى است كه تمام نمى شود.
9- زبان درنده اى است، كه اگر آزادش گذارند بگزد.
10- اهل دنیا چون كاروانى هستند كه آنان را مى برند در حالى كه درخوابند.
11- احدى از شما جز به پروردگارش امید نبندد، و جز از گناهش وحشت نكند، و از اعلامِ «نمى دانم» به وقت پرسش شدن از چیزى كه نمى داند حیا نكند، و از آموختن علمى كه دارا نیست شرم ننماید.
12- بر شما باد به شكیبایى، چه اینكه شكیبایى نسبت به ایمان به منزله سر نسبت به بدن است؛ در بدنى كه سر نیست، و در ایمانى كه شكیبایى نباشد خیرى نیست.
13- هر كس آنچه را میان او و خداست اصلاح نماید، خداوند آنچه را بین او و مردم است اصلاح كند و هر كس كار آخرتش را به اصلاح آورد، خداوند كار دنیایش را اصلاح كند.
14- كسى از شما نگوید: «الهى، از امتحان به تو پناه مى برم» چه اینكه كسى نیست مگر اینكه مشمول امتحان است، اما اگر كسى خواست از خدا پناه جوید باید از فتنه هاى گمراه كننده پناه جوید.
15- مردم چیزى از برنامه دینشان را براى بهبود دنیایشان ترك نمى كنند، مگر آنكه خداوند زیانبارتر از آن را در كف دستشان مى نهد.
16- تباه نمودن فرصت اندوه است.
17- خدا را فرشته اى است كه هر روز فریاد می زند: بزایید براى مردن، و گردآورید براى نابود شدن، و بنا كنید براى خراب گشتن.
18- دنیا خانه گذر است نه جاى ماندن.
19- ایمان خود را با صدقه، اموالتان را با زكات حفظ كنید، و امواج بلا را با دعا برانید.
20- انسانى كه اندازه خود را نشناخت هلاك شد.
21- هر کس خود را در مواضع تهمت قرار دهد نباید بدگمان بـه خـویـش را سـرزنـش نمـایـد.
22- كوچ كردن از دنیا به آخرت نزدیك است.
23- كسى كه خود را محاسبه كرد سود برد، و هر كه از خود بى خبر ماند زیان دید.
24- در دگرگونى های روزگارجوهره هاى افراد شناخته شود.
25- دوستت را به اندازه دوست دار شاید روزى دشمنت شود، و دشمنت را به اندازه دشمن دار شاید روزى دوسـتـت گــردد.
26- اندك كارى كه بر آن مداومت كنى امیدبخش تر است از كار زیادى كه از آن خسته شوى.
27- زمانى كه مستحبّات به واجبات زیان بزند مستحبات را رها كنید.
28- آن كه دورى سفر (قیامت) را به یاد آرد، براى آن آماده شود.
29- چه فراوان است عبرت ها، و چه اندك اند عبرت گیران!
30- خبر آنچه پیش از شما و بعد از شماست، و نیز دستور زندگى شما در قرآن است.
31- از نافرمانى خدا در خلوت ها پروا كنید، كه بیننده همان حاكم است.
32- آبرویت جامد است، اظهار حاجت آن را آب می کند و مى ریزد، توجه كن آن را نزد چه كسى مى ریزى.
33- سخت ترین گناهان گناهى است كه گنهكار آن را ناچیز بشمارد.
34- آن كه در عیب خود نظر كند از نظر در عیب دیگران بازماند.
35- هركه گفتارش فراوان شد خطایش فزونى گرفت، و هركه خطایش بسیار گشت حیایش اندك شد، و هر كه حیایش اندك شد پارساییش كم شد، و هر كه پارساییش كم شد دلش مرد، و هركه دلش بمیرد وارد آتش شود.
36- از این انسان شگفت زده شوید كه با پیه اى مى بیند، با گوشتى مى گوید، با اسـتخوانى مى شـنود، و از حفره اى تنفس مى كنـد.
37- بزرگترین عیب آن است كه صفتى را عیب دانى كه مانند آن در خودت باشد.
38- سخن را تا نگفته اى در بند توست و چون گفتى تو در بند آنى، پس زبانت را چون طلا و نقره ات حفظ كن، چه بسا یك كلمه نعمتى را از بین برده و عذابى را پیش آورد.
39- آنچه را نمى دانى مگو، بلكه هرچه را هم مى دانى به زبان نیاور، كه خداوند پاك برنامه هایى را بر اندامت واجب نموده كه در قیامت به همان ها بر تو احتجاج خواهد كرد.
40- هر كه جوینده چیزى باشد، به تمام آن یا به قسمتى از آن مى رسد.
منبع: نهج البلاغه، کلمات قصار، ترجمه استاد محترم حجت الاسلام و المسلمین انصاریان
نظرات شما عزیزان:
جالبه که همون آدما مثلا روانسناسا یا مشاورا خودشون به حرفاشون عمل نمی کنن واسه همین تاثیر جملات کم میشه درست مثل یه دکتر سیگاری که بخواد یه نفر رو نصیحت کنه سیگار بده...
